| Qualem in Pincerna, qualem in Aulularia, |
| Et qualem in Phormione dedimus antehac. |
| Fatemur ultro:—at Andrię manet tamen |
| Laus singularis, et honos revera suus. |
| Namque in sermone castus et simplex nitor, |
| Bene cogitata bonis expressa vocibus, |
| Modus in ludendo, mores depicti probe, |
| Colloquia concinna, aptę dramatis vices, |
| Hęc si scripturam faciunt melioris notę, |
| Hęc si sibi nostra jure vindicat suo, |
| Tum Plautus nec Terentius ipse tradidit |
| Pręstantiorem fabulam ullam hac Andria. {382} |
| Non de poeta, Spectatores optimi, |
| Non, sed de nobis ipsis hic timendum erit; |
| Ne nos, qui fuimus acriores fabulas |
| Jam fauste aggressi, nequeamus persequi |
| Cum laude venam hanc doctioris ingenī. |
Vos ideo, amici, nunc scenam ingredientibus |
| Concedite, ut soletis, sed mage quam prius, |
| Namque opus impense est, vestram benevolentiam. |
The Oratory.
1870. |